Naar Tserezani Primary School

Iedere ochtend word ik gewekt door prachtig gezang van de vogels. Ook op mijn vrije dag! Wat maakt het dan uit dat het pas half 7 is en het je vrije dag is. Dan maar meteen eruit om de zon op te zien komen boven de oceaan. Het werd een heerlijke ochtendwandeling over het strand waar ik de vissers zag vertrekken in de boten.

Later op de ochtend vertrokken wij ook in de vissersboten om te gaan snorkelen bij een zandplaat. Toen we er aankwamen was er vooral veel water en weinig zand. Daar stonden we dan met onze spullen in de handen. Uiteindelijk alles maar in de boot gezet. Het was leuk om even te snorkelen, maar echt spectaculaire dingen heb ik niet gezien. Het was ook lastig om zonder flippers te snorkelen, met een vrij sterke stroming.

’s Middags lekker even wat kraampjes langs de weg bezocht. Tenslotte heb ik ook nog twee Afrikaanse doeken verloot bij de crowdfunding. Er moet dus geshopt worden! 

Vandaag stond het eerste scholenbezoek op het programma. Met wat kriebels in mijn buik en toch een klein beetje jaloers zag ik vanmorgen iedereen met zijn maatje in de taxi’s stappen. Maar rug recht, dit gaat mij lukken! Gelukkig is mijn vaste taxichauffeur Isaac er. Na anderhalf uur rijden is hij het kwijt. We zijn te ver gereden en keren om. Fijn weer terug over ‘massage road.’ Een weg vol hobbels en gaten. Na minstens vijf keer vragen rijden we het terrein van Tserezani op. We zijn er! Helaas het blijkt de Secundary school te zijn en niet de Primary. Uiteindelijk komen we kwart over 9 aan. Iets te laat, maar geen probleem! Dit is Afrika! Hakuna Matata
Als eerste word ik naar het kantoortje van de headmaster gebracht, waar het gastenboek moet worden getekend. Vervolgens komt Mr. Karisa mij ophalen. Hij is degene die de workshop heeft gevolgd. Ik  ben eerst te gast bij zijn les Engels. Het is een grade 5 met 42 leerlingen. Het is fantastisch om te zien dat Karisa echt werkvormen uit de workshop heeft meegenomen in zijn les. De kinderen zijn enthousiast en betrokken. Ook ik mag nog even iets zeggen en zing daarna ‘hoofd, schouders, knie en teen’ met ze. Het nagesprek voeren we buiten onder een boom . Ook de tweede leraar,  Mr. Ali, gebruikt een energizer. We hadden na de les een mooi gesprek. Hij gaf aan dat hij weinig tijd heeft in zijn les. Samen hebben we gekeken hoe we het doel van de les kunnen verwerken in een werkvorm of energizer, zodat het geen extra tijd kost. Daarna de staffmeeting met een kop thee. Gelukkig heb ik veel pakken stroopwafels meegenomen! Helaas was het niet mogelijk om de les van de derde leraar bij te wonen. Hij had de les al gegeven. Hij bood wel heel lief aan om de les nog een keer te geven aan de klas. Maar nee hoor, dat hoeft natuurlijk niet!
Omdat het nog vroeg is, besluit ik om samen met de chauffeur Mahamri te gaan eten. Isaac had mij hier eerder over verteld. In een lokaal tentje proef ik mijn eerste Mahamri. Een soort te droog uitgevallen oliebol, but who cares. Het is echt te grappig om daar te zitten! Een dag met een gouden randje!