23 februari 2017 - coaching on the job dag 2

Na de heerlijke vrije dag van gisteren moet er vandaag natuurlijk weer gewerkt worden. Om half 7 staan we paraat en alles is er, behalve…. Gilbert onze taxichauffeur. Niet te geloven, het blijft Kenia. 20 minuten later dan gepland kunnen we dan toch vertrekken. De rit gaat weer naar Mombasa, daar overvaren met de pont en dan via een drukke weg vol met toeterende matatu’s (taxibusjes) en enorme trucks richting de regio Mazeras. De pont is een attractie op zich. De ene pont is voor de auto’s, de andere wordt volgeladen met voetgangers. Bizar! Iedereen staat op elkaar, als ze van de pont afkomen is het net een mierenhoop. 

Helaas weet onze taxichauffeur niet helemaal hoe hij bij de school moet komen. Na een aantal keer vragen, pikt hij een mannetje op bij een benzinestation. De man weet de weg. Als we na veel gehobbel bij de school komen, blijkt het alleen niet de goede. Verder vragen en bellen dan maar weer. Uiteindelijk komen we na een rit van bijna 3 ½ uur op de plaats van bestemming: Kafuduni Primary School.

Als we het schoolterrein oprijden, horen we overal: ‘Mzungu, Mzungu.’ De kinderen kijken ons nieuwsgierig aan. We worden hartelijk ontvangen door Gertrude, onze senior teacher. Zij heeft de workshopdagen gevolgd en we hopen een les met interactieve werkvormen van haar te zien. De les is een breukenles aan een groep 6 van 60 leerlingen. Gertrude probeert wel met papier breuken te laten zien, maar het is een klassikale les. Vooral de juf is erg actief zullen we maar zeggen! In het nagesprek gaf ze aan dit zelf ook te vinden. Samen bedachten we ideeën om meer kinderen bij de les te betrekken.

Vervolgens een bezoek aan een groep 3. We telden 111 kinderen in het klaslokaal!!! Er konden nog net drie stoeltjes voor ons tussen worden gezet. De kinderen kregen een Engels les. Gertrude observeerde de junior teacher. Ook dit was een klassikale les. Gertrude deed het feedbackgesprek. Hierin gaf ze veel positieve feedback. Het was alleen jammer dat ze de junior teacher zelf niet liet reflecteren. Maar wat een hoeveelheid kinderen, diep respect want je zult er maar voor staan! Ze zongen nog een lied voor ons. Ik zal de video erop zetten. Zet alleen het geluid zachter, want wat komt er een geluid uit 111 keeltjes!

Na een korte teammeeting keken we waar onze taxi was. Hij zou namelijk de man van het benzinestation ophalen en dan terugkomen. Het was nu ruim twee uur later! Maar alles was er, alleen geen taxi. De taxi moet bij de scholen op ons wachten. Na wat heen en weer gebel zei hij dat hij een lekke band had gehad en dat hij terug moest naar Mariakani. Gelukkig kwam hij er net aan.

Ik merkte vandaag voor het eerst dat ik niet meer zo scherp ben. Het vroege opstaan (4 keer om half 6 en gisteren om 4 uur), de warmte, de indrukken en de lange reisafstand beginnen hun tol te eisen! We hebben ook niet zo’n positief gevoel over deze school, als de school van dinsdag. Dat scheelt denk ik ook!

Gelukkig sluiten we de dag goed af. We krijgen een rondleiding op de afdeling voor dove en slechthorende kinderen. Ze hebben net lunchpauze, maar het is heel indrukwekkend. Milou en ik bezoeken ook een lokale markt in Mombasa. Daar kopen we doeken en een mooie sisal schaal. Ook heeft Gilbert zijn vrouw en kinderen gebeld en onderweg ontmoeten we hen. Gilbert is duidelijk trots op zijn gezinnetje!

Bij de meeting later op de avond krijgen we te horen dat Milou en ik morgen gescheiden worden. We wisten al dat we naar een andere regio zouden gaan. Maar om verschillende redenen gaan we nu ieder met een ander maatje mee. Geen probleem, we zijn zo flexibel! We hebben samen vier fantastische dagen gehad! Tijdens de lange autoritten hebben we elkaar heel goed leren kennen en waarderen. We hebben elkaar tijdens het werk goed aangevuld. Morgen weer een nieuwe ervaring in een andere regio. Leuk!