25 februari 2017 - final celebration

De afgelopen 11 dagen zijn omgevlogen… vandaag is alweer the final celebration. Alle deelnemers aan de workshops zijn uitgenodigd om naar Forest Lodge (een soort conferentiecentrum in de buurt) te komen voor de afsluitende ceremonie. Milou en ik zijn heel benieuwd wie er vanuit onze zone Mazeras zullen zijn. Het is één van de verste zones en het is een pittige reis om van daaruit te komen. Dat hebben wij deze week wel ervaren! Gevraagd was om feestelijk gekleed te komen. Milou en ik hebben allebei onze Afrikaanse jurk aangetrokken! Een mooi duo!

Als we het terrein oplopen worden we van verschillende kanten stevig omhelsd! De één na de ander komt ons hartelijk begroeten. Zo bijzonder om te ervaren, wat een oprecht gemeende blijheid! Ook onze favoriet, Bihadja is er. Zij was tijdens de workshops zo geweldig. Ze vertaalde, nam de leiding in een klein groepje, echt een heel bijzondere vrouw! Maar ook Mrs Gertrude waar we de observaties hebben gedaan, blijkt er te zijn. Super! Uiteindelijk  zijn er uit onze zone 21 van de 29 mensen  gekomen. Een ongekend aantal, wat een waardering!

Het begin van de ceremonie is wat chaotisch. Het is de bedoeling dat elke zone opkomt en een presentatie geeft. Als de eerste zone begint is er nauwelijks publiek. De andere zones staan namelijk nog even snel af te spreken welk lied ze gaan doen en welke bewegingen. Geweldig, dat is nou improviseren!

Als onze zone is wordt Ria, één van de bestuursleden, er ook bij gevraagd. Zij is ons namelijk in Mazeras komen bezoeken. Het opkomen, de dans, het is één swingend feest! We krijgen een mooie omslagdoek en een ketting omgehangen als dank! Ik voel me zo trots tussen deze enthousiaste Keniaanse collega’s.

Met de Nederlandse leerkrachten zingen we het Teachers4Teachers lied. Na alle presentaties druipen we inmiddels van het zweet. Wat is het warm! En dan moeten de speeches nog beginnen! De Afrikanen zijn dol op speeches, dus als ze eenmaal het woord krijgen…  De ceremonie wordt afgesloten met een prachtig optreden van een groep dansers uit de sloppenwijken van Nairobi. Met een grote groep vrijwilligers laten zij kinderen uit de sloppenwijken kennis maken met dans. Indrukwekkend!

Na het officiële gedeelte  is het tijd voor de lunch. Milou en ik hadden een sleutelhanger met Delftsblauwe klompjes meegenomen en een persoonlijke kaart voor onze facilitator Tsimba en onze CSO mr Mwalonga. Het werd enorm gewaardeerd!

De meeste leerkrachten maakten na de lunch aanstalten om te vertrekken. Van te voren was ons gezegd dat voor de Keniaan de ontmoeting belangrijker is dan het afscheid. We moesten er dan ook rekening mee houden dat de mensen zonder afscheid te nemen opeens weg zouden zijn. Het tegendeel was echter waar! Ze wilden allemaal graag nog even met ons op de foto. Vervolgens werden we nog 21 keer zweterig, maar oh zo gemeend omhelsd. Wat hebben we in korte tijd een enorme band met deze mensen gekregen!

Nadat iedereen weg was kwamen de emoties. Het besef dat het nu voorbij is!

Om 18.30 uur is er bij het hotel de laatste meeting. Er zijn mooie woorden en we blikken terug. Het is een hechte groep geworden! Inspirerend om met zoveel onderwijsmensen op reis te zijn. Ook hiervan heb ik veel geleerd en ideeën opgedaan.

Morgen is er nog één dag bij het hotel en dan vliegen we terug. Ik neem een koffer vol bijzondere ervaringen en ontmoetingen mee terug! Ik ben uit mijn comfortzone gestapt, heb dingen gedaan waarvan ik van te voren niet wist of ik het zou kunnen. Ik heb veel gegeven, maar de reis heeft me nog zoveel meer gebracht! Ik ben enorm blij en dankbaar dat ik dit heb kunnen en mogen doen!

Dankjewel voor het lezen van het blog en alle leuke reacties! Ik hoop dat ik een klein stukje heb kunnen laten zien van wat we hier hebben meegemaakt en gedaan! Tot in Nederland!